Türkiye'de nüfus



Türkiyenin nüfusu

Nüfus, belirli bir bölgede yaşayan insan sayısıdır. Nüfus, bir ülkenin ekonomik, sosyal ve kültürel gelişimini etkileyen önemli bir faktördür.

Türkiye'de nüfusun fazla olduğu coğrafi bölgeler şunlardır:

  • Marmara Bölgesi: İstanbul, Bursa, Kocaeli, Edirne, Tekirdağ, Çanakkale
  • İç Anadolu Bölgesi: Ankara, Konya, Eskişehir, Kayseri, Sivas
  • Ege Bölgesi: İzmir, Aydın, Manisa, Denizli, Muğla
Bu bölgelerde nüfusun fazla olmasının başlıca nedenleri şunlardır:
  • Ekonomik fırsatlar: Bu bölgelerde sanayi, ticaret ve hizmet sektörlerinde önemli fırsatlar bulunmaktadır.
  • Eğitim ve sağlık hizmetleri: Bu bölgelerde eğitim ve sağlık hizmetleri daha iyi durumdadır.
  • İklim ve ulaşım: Bu bölgelerde iklim daha ılıman ve ulaşım daha kolaydır.

nüfusu en fazla olan iller;
  1. İstanbul - 15.907.951
  2. Ankara - 5.782.285
  3. İzmir - 4.462.056
  4. Bursa - 3.194.720
  5. Antalya - 2.688.004
  6. Konya - 2.296.347
  7. Adana - 2.274.106
  8. Şanlıurfa - 2.170.110
  9. Gaziantep - 2.154.051
  10. Kocaeli - 2.079.072
nüfusu en az olan iller;
    1. Sinop -  220.799
    2. Iğdır  - 203.594
    3. Bartın - 203.351
    4. Çankırı - 195.766
    5. Artvin - 169.403
    6. Kilis - 147.919
    7. Gümüşhane - 144.544
    8. Ardahan - 92.481
    9. Tunceli - 84.366
    10. Bayburt - 84.241















    Nüfus yoğunluğu

    Nüfus yoğunluğu, birim alanda yaşayan kişi sayısı olarak ifade edilir. Bir ülke, şehir, bölge veya herhangi bir yerleşim yerindeki nüfus yoğunluğunu hesaplamak için, o alanda yaşayan toplam kişi sayısı yüzölçümüne bölünür.

    Nüfus yoğunluğu, bir bölgenin ekonomik, sosyal ve kültürel gelişimini etkileyen önemli bir faktördür. Yüksek nüfus yoğunluğu, kaynakların daha verimli kullanılmasına, ekonomik fırsatların artmasına ve sosyal hizmetlerin geliştirilmesine yardımcı olabilir. Ancak, yüksek nüfus yoğunluğu aynı zamanda çevre kirliliği, trafik sıkışıklığı ve konut sıkıntısı gibi sorunlara da yol açabilir.

    Nüfus yoğunluğu, aşağıdaki faktörlerden etkilenebilir:
    • Doğal koşullar: İklim, toprak, su kaynakları gibi doğal koşullar, nüfus yoğunluğunu etkileyebilir. Örneğin, verimli topraklara sahip bölgelerde nüfus yoğunluğu daha yüksek olabilir.
    • Ekonomik fırsatlar: Ekonomik fırsatların fazla olduğu bölgelerde nüfus yoğunluğu daha yüksek olabilir.
    • Eğitim ve sağlık hizmetleri: Eğitim ve sağlık hizmetlerinin iyi olduğu bölgelerde nüfus yoğunluğu daha yüksek olabilir.
    • Göç: Göç, nüfus yoğunluğunu etkileyebilir. Örneğin, iş bulmak için göç eden insanların gittiği bölgelerde nüfus yoğunluğu artabilir.
    Türkiye'de nüfus yoğunluğu, 2022 yılı için 111 kişi/km²'dir. Bu, Türkiye'nin nüfus yoğunluğunun nispeten yüksek olduğunu göstermektedir. 

    nüfus yoğunluğu en fazla olan iller;
    1. İstanbul - 3.062
    2. Kocaeli - 576
    3. İzmir - 371
    4. Yalova - 350
    5. Gaziantep - 316
    6. Bursa - 307
    7. Hatay - 289
    8. Ankara -236
    9. Sakarya - 223
    10. Tekirdağ - 181
    nüfus yoğunluğu en az olan iller;
      1. Kastamonu - 29
      2. Kars - 27
      3. Çankırı - 26
      4. Artvin - 23
      5. Bayburt - 23
      6. Gümüşhane - 22
      7. Sivas - 22
      8. Erzincan - 21
      9. Ardahan - 19
      10. Tunceli - 11





      ortanca yaş

      Ortanca yaş, bir nüfusta bulunan tüm bireylerin yaşlarının küçükten büyüğe doğru sıralandığında ortada kalan kişinin yaşı olarak tanımlanır. Bu durumda, nüfusun yarısı bu yaştan küçük, diğer yarısı da bu yaştan büyüktür.

      Ortanca yaş, bir nüfusun yaş dağılımını gösteren önemli bir göstergedir. Ortaçanın düşük olduğu bir nüfusta, genç nüfus daha fazladır. Ortaçanın yüksek olduğu bir nüfusta ise, yaşlı nüfus daha fazladır.

      Ortanca yaş, aşağıdaki faktörlerden etkilenebilir:
      • Doğum oranı: Yüksek doğum oranları, ortaçayı düşürür.
      • Ölüm oranı: Yüksek ölüm oranları, ortaçayı yükseltir.
      • Göç: Göç, ortaçayı etkileyebilir. Örneğin, genç nüfusun göç ettiği bir bölgede ortaça düşer.
      Türkiye'de ortanca yaş, 2023 yılı için 33,2'dir. Bu, Türkiye nüfusunun genç bir nüfus olduğunu göstermektedir.

      Ortanca yaş, bir nüfusun ekonomik, sosyal ve kültürel gelişimini etkileyen önemli bir göstergedir. Örneğin, ortaçanın düşük olduğu bir nüfusta, çocuk nüfusu daha fazladır. Bu durum, eğitim ve sağlık hizmetlerine olan talebi artırabilir. Ortaçanın yüksek olduğu bir nüfusta ise, yaşlı nüfusu daha fazladır. Bu durum, emeklilik ve sağlık sigortası gibi sosyal politikaların geliştirilmesini gerektirebilir.

      Ortanca yaş, aşağıdaki formülle hesaplanabilir:


      Örneğin, bir nüfusta 100 kişi varsa ve bu 100 kişinin yaş ortalaması 30 ise, bu nüfusun ortaçası 30 olur.

      Ortanca yaş, bir nüfusun yaş dağılımını gösteren önemli bir göstergedir. Ortaçanın değişimi, bir nüfusun yaşlanma sürecini takip etmek için kullanılabilir.




      yıllara göre ortanca yaş giderek artmaktadır, işte Türkiyede yıllara göre ortanca yaş;
      • 2010 - 29,2
      • 2011 - 29,7
      • 2012 - 30,1
      • 2013 - 30,4
      • 2014 - 30,7
      • 2015 - 31,0
      • 2016 - 31,4
      • 2017 - 31,7
      • 2018 - 32,0
      • 2019 - 32,4
      • 2020 - 32,7
      • 2021 - 33,1
      • 2022 - 33,5